“NGO: เสียงของประชาชน ผู้พิทักษ์โลกหลังสงครามโลกครั้งที่ 2”

หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 คำว่า “NGO” หรือองค์กรพัฒนาเอกชนถูกบัญญัติขึ้นครั้งแรกในกฎบัตรสหประชาชาติ เพื่อเปิดโอกาสให้ภาคประชาชนเข้ามามีบทบาทร่วมกับรัฐบาลและองค์กรระหว่างประเทศ เดิมทีมีการรวมกลุ่มในรูปแบบมูลนิธิหรือสมาคมอยู่แล้ว แต่หลังปี 1945 จึงเริ่มได้รับการยอมรับในเวทีโลกในฐานะพลังที่ไม่ใช่รัฐ

ในช่วงทศวรรษ 1960–1970 กระแสสิ่งแวดล้อมได้ผลักดันให้ NGO ด้านธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างเด่นชัด เช่น WWF และ Greenpeace ซึ่งใช้ทั้งงานวิจัย การรณรงค์ และการเคลื่อนไหวทางสังคมเพื่อกดดันให้รัฐและธุรกิจตระหนักถึงปัญหามลพิษและการทำลายทรัพยากรธรรมชาติ

NGO จึงเป็นผลผลิตจากทั้งประวัติศาสตร์โลกและความตื่นรู้ด้านสิ่งแวดล้อม ทำหน้าที่เป็น “ผู้พิทักษ์ธรรมชาติ” ที่สะท้อนเสียงของประชาชนและช่วยขับเคลื่อนการเปลี่ยนแปลงเพื่อโลกที่ยั่งยืน